Opwaartsche Wegen. Jaargang 4

[p. 49]

Goede vrijdag
door W.A.P. Smit.

I.

Zooals een vleermuis, aan het hout
Gespijkerd van een boerendeur,
In 't sterven langzaam-aan vergrauwt
En, dood, een vod wordt zonder kleur -

Zooals in het bezaaide land
Een doode kraai, die op den wind
Zich wiegt aan een verrafeld band,
In goorheid zijn vergaan begint -

Zoo is aan U de dood verricht
En reeds Uw lijf verstard tot vaal:
Maar Uw gelaat draagt nog het licht
Als in een transparanten graal!

In 't donker laayend bloeit de brand,
Die door de broze wanden slaat:
Want lichtende houdt God daar stand,
Die eeuwig is en nooit vergaat!

[p. 50]

II.

Zooals een vrouw haar pijnen lijdt
Om 't liefste, dat uit haar begint,
En in de felste pijnen strijdt
Om 't aarz'lend leven van haar kind -

Zooals mijn Moeder duldloos leed
En daalde tot den grens der dood,
Maar door haar pijn mij worden deed
En mateloos het leven bood -

Zoo, Christus aan het kruis, zijt Gij
Een Moeder in den greep der pijn,
Dat met U, als Uw kindren, wij
In 't zelfde leven zullen zijn!

O Moeder, die de Christus heet
En deze hoogste Liefde zijt,
Voor wie ons hart geen beden weet
Dan: Jezus Christus, o Gij lijdt - -