Opwaartsche Wegen. Jaargang 4

[p. 1]

[Opwaartsche Wegen 1926]

Maart
door J.H. de Groot.

De wind is nog wel vinnig koud,
Hij blaast en giert en fluit,
En jaagt soms in een booze bui
Den hagel voor zich uit.
Dat 't klitst en kletst en klettertikt,
En hoe j' ook draait, de deugniet mikt
De korrels in je snuit.
En toch, en toch, je weet niet of
En hoe en waar het komt.
Maar dr' is iets in dien dollen baas
Z'n hollen waai z'n bolleblaas

Dat zachter bromt.

Nauw zendt de zon d'r jonge gloed
De natte straten door.
Of plots daar pletst de regen neer
Zoo vlak het windje voor.
Hij zingt met bulderbaas een lied
Van pijpesteel lawaai muziek
In kletsend, klatsend koor.
En toch en toch, je weet niet of
En hoe en waar het komt,
Maar d'r is iets in dat boos lawijt
Dat fluistert van een milder tijd:

De lente komt.

Ik mag jou wel, jou wildebras,
Je bent net als m'n hart.
Dat robbedoest, en ligt zoo vaak
In raadselen verward.
Daar jaagt ook wel een wilde wind
Den hagel voor zich uit.
Of schijnt een lentezonnetje
M'n zieleruitjes uit.
M'n hart is ook wel eens onwaar;
Net als jouw Maartsche gril.
't Is zon en hagel door elkaar
En 't weet niet wat het wil.