Opwaartsche Wegen. Jaargang 3

[p. 138]

Heidemeisje
door
W. ten Kate.

Langs de zonnige hei komt een meisje gegaan!
De winden, die waaien haar wapperend aan;
ze hebben haar spelende haren doorstoeid,
ze hebben haar wangen rood ontbloeid,
ze hebben haar oogen van licht doorzond
en blozend gezoend haar malsche mond.

De winden, ze willen haar niet laten gaan,
ze vallen van allen kant op haar aan,
maar zij lacht en ze schatert met tartend geluid
haar pralende zegezucht jodelend uit.

Ze gaat daar als 't vroolijke kind van de hei,
met wind en met wolken en zonnelicht blij,
de zwierende haren in dwarreling rond
haar wangen en oogen en blozenden mond.