Opwaartsche Wegen. Jaargang 1

[p. 82]

Droeve avond
door Y.J. ter Leede.

Somber in den grauwen avond,
Moe en tot den dóód geráákt,
Wreed door winters leed gehavend,
Staan de boomen, zwart en naakt,

Voor de vreugdeleege luchten,
Waaraan 't licht ontzonken is,
Zonder dat, om onze zuchten,
't Even dóórgeblonken is.

En de weedom hangt in lage
Wolken zwaar en donker neer,
Vol van treurnis, om der dagen
Zonnelooze wederkeer.