Optima. Jaargang 1

[p. 13]

Cees van Hoore
Vijf gedichten

De volgende vijf gedichten maken deel uit van de cyclus ‘In corpore sano’

Ze wist
de kringen van het tafelblad

kringen
die elkaar snijden.

Waar is de schaal
met vuur

het jaartal
zingend op het gras?

De zon destijds
stak hij vijf schone nagels toe;

ze kon
zijn mond
zijn ogen vol geloof

nog uit de rij terughalen.

Met een verrekijker.

[p. 14]

Olympisch vuur

 

Wit figuurtje

 

in het midden.

 

 

 

Koestert zich

 

in het aanmoedigend gejuich

 

 

 

bestemd voor negers

 

knielend op de sintelbaan.

 

 

 

Concentreert zich

 

neemt een aanloop;

 

 

 

vér wil het werpen

 

zo ver dat de speer

 

 

 

straks trillend

 

in het hart van God blijft staan.

[p. 15]

Roomburg

 

Rustig sloegen ze de ochtend om.

 

De lijnen gingen al bijna schuil

 

onder het blad. Tijd had

 

 

 

zijn grillig inktspoor nagelaten

 

op hun kuiten. Door roest leken

 

hun witte schoenen aangetast.

 

 

 

In hun verte wals ik nu de grond.

 

Als ik opkijk is het net

 

of ze om hulp gebaren.

 

 

 

Afstand verkleint het tafereel;

 

hekken staan om de meisjes

 

die ze waren.

[p. 16]

Skiff

 

De weerspiegeling

 

van wie hier vaart

 

 

 

dient de ranke boot

 

tot zwaard.

 

 

 

Kerktorens krimpen;

 

de rivier wijst

 

naar de stad.

 

 

 

Water speelt

 

dat het de riemen knakt.

 

 

 

De roeier heeft geen ogen

 

in zijn rug.

 

 

 

Uit alle macht

 

trekt hij zich in zijn toekomst terug.

[p. 17]

Sportfondsenbad

 

Dobbers onze wijsvingers

 

dobbers die niet ondergingen

 

ofschoon de diepte trok, lokte

 

met lege borden, glinsteringen.