Aenspraek.
Heeren, Koopluy, Borgers, Boeren,
En die hier rontom my staen,
Blijft wat, wilt soo haest niet gaen,
'K moet mijn tongh noch eensjes roeren.
Waerom Sy, die 't Landt Regeerden
Met de Witten, en vermeerden
Haer gesach en Mogentheydt,
Niet, als haer ter doodt geleydt?
Waerom sal men Haar bevryen,
En de Witten laten lijen?
Daerse mee, door 's Duyvels raedt,
Deden Prins en Borger quaedt!
Borgers, wilt die snoode Guyten,
Eerse gaen, in boeyens sluyten;
Brenght Haer op sijn Haegs van kant;
Suyvert soo ons Vaderlandt.
Maer de vroome, en trouwe Helden,
Wilt voor geen Verraders schelden;
Strijdt voor hare Eer en Faem;
Geeft haer noyt geen Schelmse naem.
Daerom blinde, stomme herten,
(Sooje wilt geholpen zijn)
Tot geneesingh van je smerten.
Messieurs, ick blijf u Dienaer
Quaksalverius.
Burger. Wat dunckt je van die Quaksalver, hy heeft daer verscheyde dingen verhaelt, die my seer vremt voor quamen; En wanneer hy met sijn Oranje oogen-Salf weer voor-staet sal ick weer gaen luysteren, want hy praet heel wel na mijn sin.
Boer. Wat sou die drooge Quaksalver, hy heeft niet eenen kluchje verhaelt, noch eenige geckery voor den dagh gebracht, maer praet soo voor sijn gat wat heen; ick heb voorlede Iaer wel een beter Quaksalver hoore praten, maer dat gingh wat beter nae mijn sin.
Burger. Maer weetje wel Huysman dattet nou al te bedroefden tijt is om veel kluchjes voor den dagh te brengen, en daerom gis ick dat het van dese Quaksalver oock na gelaten is.
Boer. Dattet een droevige tijdt is, daer weet ick mee van te spreken, maer wat sal ick seggen, ick hoop op een beter.
Burger. En ick van gelijcken; Nu Huysman vaer wel.
Eynde.