Onze Stam. Jaargang 1910

[p. 254]

In wel en wee...

In wel en wee te saam verbonden,
Zoo gingt gij door het leven voort,
En vijf en twintig jaar verzwonden,
Sinds gij u schonkt het liefdewoord.
De lenterozen zaagt gij bloeien,
Uw zomer is haast ook voorbij,
En toch kan daar nog liefde gloeien,
Bij 't samenleven zij aan zij.
De herfst, die in zijn ruischend loover
De akkoorden mengt van 't najaarslied,
Strooit in zijn klanken nog een toover
Als 't suizlen van den wind in 't riet.
Nog is de sneeuw der wintervlagen
Niet neergevlokt op beider hoofd,
U zijn nog mooie najaarsdagen
Voorspeld met geurig, sappig ooft.
Een kroon van zilver siert uw haren,
Een gouden zal er komen vast,
Want God zal lange nog bewaren
Twee harten, waar de Roze in wast.

1906.