Onze Stam. Jaargang 1910

[p. 155]

In Memoriam.

I. Constant Jacob Hansen.

Hij, die heenging, na een leven van onverdroten arbeid en stoere werkzaamheid ten bate van den Dietschen stam, werd geboren te Vlissingen den 4 October 1833. Nog een kind zijnde, vestigde hij zich te Antwerpen, waar hij zijn onderwijs ontving aan het athenaeum. De opbrengst van zijn bediening als klerk scheen hem ontoereikend en hij zocht een bestaan als schrijver, boekhouder en leeraar in de vreemde talen. Adjunct-archivaris geworden den 1 Juni 1859, bekwam hij ontslag van de stad Antwerpen den 30 April 1861, om ten jare 1863 beedigd vertaler te worden; den 1 Februari 1866, werd hij aangesteld als onderbibliothecaris en werd den 8 Augusti 1873, stadsbibliothecaris tot in 1903, als hij eervol werd ontslagen.

Van hem verschenen: Het slot Helstein, gedicht, Antwerpen 1851; Lof der St Lucasgilde (bekroond dichtstuk), Antwerpen 1854; Lofspraak op Antoon van Dijck (bekroond gedrukt door het Willemsfonds), Gent 1856; Reisbrieven uit Dietschland en Denemark, Gent, 1860; Noordsche Letteren, Gent 1860; Over Reinaerd den Vos, in het Nederduitsch, Brussel 1864; Het Luxemburgsch (taalstudie), Antwerpen 1867; De Roodgieter Meester Lamp en zijne dochter naar Klaus Groth, gedicht, Amsterdam 1868; Waartoe dient het Vlaamsch? voordracht, 1876; De Roem van Antwerpen, voordracht, 1876; Ons Dietsch, of het Nederduitsch van Duitschland. Gent 1876; Platduitsch en Nederlandsch, of het Nederduitsch en de Dietsche Beweging, voordracht, Antwerpen 1877; Vondel, voordracht, Antwerpen 1879; Vlaanderen gered, heidenvers, Antwerpen 1871; Klaus Groth in zijn leven en streven, als dichter, taalkamper en mensch, Antwerpen 1882; Transvaal of Zuid-Afrika on de Dietsche Stam, Antwerpen 1884; Dietsche Beweging, Gent 1885.

Daarenboven leverde C. Hansen losse gedichten als: Het Leven der Vrouw; O Twintig Jaar! Hoû en Trouw; Kunst is Liefde, enz.

De betreurde doode staat ook bekend als redenaar; zoo meldt men van hem: Redevoeringen op de landdagen te Antwerpen (1864) en Brussel (1867), op het congres te Leuven (1869), op het instellingsfeest van het Antwerpsche Willems Fonds (1870) en verder bijdragen in rijm en onrijm in dagbladen, tijdschriften en almanakken.

[p. 156]

De Vlaamsche Beweging verliest in C. Hansen een idealist; hij droomde met Van Duysse en Ida van Düringsfeld van een grooter Nederland zich uitbreidend van Duinkerke tot Königsberg. Het is echter practisch onverwezenlijkbaar, omdat het toeval gewild heeft, dat de schrijver van den bijbel, Martin Luther met name, een hoog-duitscher was, zoodat het pleit sedert lang is bedongen. Zelfs zijn de dichter Klaus Groth en de prozaschrijver Fritz Reuter niet bij macht om de overhand te doen erlangen voor het platduitsch der lage landen, daar niets in staat is, de rol te overstemmen van het Boek der Boeken ook in Nederland toonaangevend sedert Daniel Heinsius, en in Engeland sedert Wiclef.

Onzes inziens, kan alleen van een handelsstandpunt eene algemeene taal worden geschapen, en zullen toch de andere tolken in hun groot of klein bestek blijven groeien en bloeien.

Den ietwat onwetenschappelijken maar geleerden en dichterlijken schrijver sturen wij een eerbiedvollen en innigweemoedigen pengroet!

II. Mark Twain.

Den 21 April 1.1. overleed Mark Twain, deknaam voor Samuel Langhorne Clemens, die werd geboren in Florida (Missouri) in 1835. Aanvankelijk meende hij loods te worden en vaarde te dien einde op den Mississipi, omstreeks 1858. Hij werd dagbladschrijver te San Francisco en te Buffalo. In 1867, bracht hij een bezoek aan Palestina, waaraan werd herinnerd in The Innocents abroad (1869), en dit boek vestigde zijn naam als humorist. Ten jare 1871 ging hij verblijven te Hartford in Connecticut en in 1884, stond hij aan 't hoofd van een handelshuis te New-York. Daar zijne firma failleerde, zag hij zijn gansche fortuin te niet gaan. Weldra kwam hij in zijne fondsen terug door eene reeks lezingen, die hij gaf over de heele wereld.

Mark Twain's faam is gegrondvest op zijn bijtenden humor, die evenwel soms aan de karikatuur grenst. Men weet, dat de Amerikanen in alle opzichten de Europeesche verhoudingen overschrijden. Behalve het reeds vermelde werk, dienen nog te worden aangestipt: Roughing it (1872), The Adventures of Tom Sawyer (1876), zijn meesterwerk, verder A Tramp Abroad (1880), The Stolen White Elephant (1882), Life on the Mississipi (1883) en de Adventures of Huckleberry Finn (1884).