Onze Stam. Jaargang 1909

De burgerij, de adel, de geestelijkheid.
(Driezang).

Poorters.

De noodklok bengelt in de steden,

't Bazuingeschal roept t'allen kant...

Gansch Vlaandren rijst en rijst tevreden,

Als liep een blijmare over 't land.

Edelen.

Eilaas! ondanks de heiligste eeden,

Spijts 't eerewoord, zoo duur verpand,

Ligt Vlaandren's graaf, nu moe gestreden,

In boei gekneld op 't vreemde strand.

Geestelijken.

Verhoor, o God! verhoor de beden,

Die stijgen in uw tempelwand!

Bescherm de strijders, richt hun schreden

En red, o red het vaderland!

Gemeentelijke strijders.
(Koor).

Wat ijslijk gerucht stijgt daar plots op den oever

Der Leie? Het is of heel Frankrijk verschijnt...

[p. 149]

 

De zon hult haar aanzicht in nevlen; ze is droever

 

Nog dan eene moeder, wier zuigling verkwijnt.

 

‘Noël!’ schreeuwt men hier, ‘Slaat al dood!’ huilt men ginder,

 

 

 

Zoo aaklig, zoo woest, dat gansch de omtrek ontstelt,

 

En dronken van moordlust, als vreesde 't geen hinder,

 

Bonst Frankrijk op Vlaandren met ijslijk geweld.

 

't Geschal der trompetten, 't gehinnik der paarden

 

Verdooft nu den wraakkreet van ridder en knecht;

 

Het knarsen der speren, het klettren der zwaarden

 

Versterft in het woeden van 't bloedig gevecht...

 

..........

 

Dan, eindelijk, wijken de snoevende vreemden,

 

Zij storten ter neder en smachten in 't stof,

 

Of vloeken al vluchtend de Groeninger beemden,

 

Waar Frankrijk de schandlijkste nederlaag trof.

Vrouwen en maagden.
(Samenzang).

Wilt nu luid een danklied stemmen,

Vlaandren heeft getriomfeerd,

Uit is 't grievend borstbeklemmen,

't Noodtempeest blijft afgeweerd.

Hangt der Franschen gouden sporen

Als een krijgstrofee omhoog!

Roept het heldenpaar te voren,

Door wiens moed de vreemdling boog.

Magistraten en dekens.
(Mannenkoor).

Treed op, gij Breydel, daag, De Coninck,
't Erkentlijk Brugge beidt u lang!

[p. 150]

Algemeen Koor

(in eenen enkelen of herhaalden machtigen uitroep):

Verschijnt!!

(Het floers, dat de standbeelden omhult, valt, en te midden van het gejuich des volks, van het gebrom der klokken en het gedonder der kanonnen, zingt het gansche koor, met begeleiding van krijgsmuziek en zoo mogelijk van den beiaard).

Slotkoor.

...Ontspring nu, dankbetoning,

Weerschal, weerklink nu zegezang,

Door Vlaandrens overschoone velden,

Van Oost tot West, van Noord tot Zuid!

Buigt, trotsche heuvlen, groet die helden,

Gij, winden, roemt hen overluid;

Wilt, Schelde en Lei, hun lof vermelden,

Gij, donders, brult hun grootheid uit:

Als boei en kluister Vlaandren knelden,

Zond God, lijk altijd, redders uit!

Kortrijk.
P.-J. Maas.