Onze Stam. Jaargang 1908

Wandeltocht aan Zee.

Met de zon de rust ontstegen -

Vlug nu uit de stad!

D'uchtend aêmt zijn stillen zegen

Op ons wandelpad.

Over heuvlen, duinen, dwalen

Van de wereld los;

[p. 87]

 

Onder 't welig groen der dalen

 

Rusten op het mos.

 

 

 

Weêr een duinrij opgeklommen,

 

Aan den zeekant af:

 

Daar de moeheid weggezwommen,

 

Die de tocht ons gaf.

 

 

 

Worst'len met de wilde wat'ren,

 

Hoogste spiergenot!

 

Zie ze schuimen, hoor ze schat'ren,

 

Als den mensch ten spot!

 

 

 

Toch, toch kan zijn moed ze dwingen,

 

Zijn beleid, zijn kracht;

 

En hun brullen wordt hun zingen,

 

Loflied zijner macht!

 

 

 

Vlug er uit en afgewreven;

 

Als een heldenjeugd

 

Voorwaarts weêr in zonnig leven,

 

Alles reine vreugd!

 

 

 

Nogmaals klimmen, nogmaals dalen:

 

Thuis nu in 't verschiet.

 

Door der eiken groene zalen

 

Juicht ons afscheidslied.

 

 

 

Willem Zuidema.