Onze Eeuw. Jaargang 6

[p. 129]

Duinsonnetten
Door Seerp Anema.

Schauw dekt de wei en glans de witte duinen,

die blinken aan de reine lentelucht;

door 't groenend hout der eeuwenoude tuinen

vaart voorjaarswind met vogelzang en -zucht.

Met vlag en kransen komt een wilde vlucht

van lentbachanten uit het zuiden stuiven,

en wagens onder witte wolkenhuiven

vol bloemen bold'ren nader door de lucht.

Daar schalt een kinderstem door 't looversuizen,
de koekoek zingt z'n zang in zelfbehagen

en schor trompet de grillige fazant.

Onrustig wil het in m'n hart gaan ruischen;

tot wie zend ik z'n trouwlijksten gezant,

tot wie z'n schoonst getooiden bloemenwagen?

[p. 130]

II.
Zomeravond.

 

Het land van Poot rust onder zwaar gewicht

 

van zomerzoelt' en blauwe wolkgordijnen,

 

die boven 't meir den afscheidsblik doen kwijnen

 

van 't in de diept verzinkend dagelicht.

 

 

 

En 't zuidewindje, klimmend op de duinen,

 

brengt zoete geuren uit het vergezicht

 

van golvend gras, van vrucht- en bloemetuinen,

 

vrijwillig cijnsbaar, wie daar droomt en dicht.

 

 

 

Daar spat een gouden straal en zwijmt weer weg

 

aan 't donk're blauw, en doet de stilte wachten

 

als vage angst bij nacht den bangen droomer.

 

 

 

Een dof gerol van zware wagenvrachten

 

op holle brug dreunt in de verte weg....

 

 

 

O weeldeüren van den vollen zomer!