Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 393]

Lidy van Marissing
Eb

Zingende zon in een oorschelp:
luisterend strand
dat droog van korrel
als zwijgend zand
op antwoord wacht.

Langzaam sterft wier
verterend
in zomeradem van wind
tot een sliert herinnering
- juist onder de vloedlijn.

Straks keert de zee
zout van spijt
om wat zij achter liet
in eeuwige beweging van af-
druipen en aan-
spoelen.

Even verder steekt verdriet
haar schuimkop op:
branding verraadt
zilt huiverend dit
zinderend heimwee

naar groen wier.

25-8-63

(St. Servan Dinard)