Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 315]

Jan Donia
In memoriam leven

1

zij was dood
op een simpele dode manier
drie mensen treurden
een week een eeuw lang
toen werd zij geschiedenis
in een lange zachte
zeer zachte herinnering.

2

als de lantaarns zwegen
wrong zij zich soms terug
door een barst in het leven
maar meestal bestonden slechts foto's
omdat zij niet praatten
en onbewogen bleven
onder de liefkozing van een hand.

[p. 316]

3

tevoren leefde er glimlach
in haar spreken meer
dan in zwijgen,
van stilte stokte haar adem
en land werd een treurmars
vol dode soldaten
die vergeefs zochten naar front.

4

haar vaders handen waren hulpeloos
toen haar jaartelling begon
hij wist niet
hoe zij was ontstaan
hoe door het trillen van een stem
de grond onraakbaar werd
en klanken groeiden tot een woord.

[p. 317]

5

de stilte groeide uit
tot een speelbal vol geluiden,
op het plein stond de meester
te toveren met zijn hersens
maar hij werd verrast door de regen
en de school werd een huilbui
alleen de landkaart bleef droog.