Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 127]

D.J. Sikkens
Beeld

door de hoog verlichte ramen
- kozijnen omarmen een grijze beweging -
noemde hij een verre naam en
staarde naar het winderig licht

elk jaar, bij 't wisselen der tijden
probeerde hij haar naam te noemen
in brons en teken, taal en steen

doch als het beeld begon te vormen
en groeide onder zijn vuile handen
dan leefde het, wanneer hij leefde
en stierf als hij het had voltooid

zijn vingers tastten naar de blinde ogen
en gleden langs de schouders af
het beeld vertoeft in het verleden
versteend, vertekend, niet vertaald