Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 75]

Jan H. de Groot
De beving

De ooievaars doodden hun halfwas jongen
zo rustig of het hun gewoonte was.
Toen vlogen zij op uit het struikgewas
of een bevel tot hen was doorgedrongen.

En later renden vossen door het gras,
de wilde beesten brulden, herten sprongen
over de wegen, toen begonnen gongen
hun onderaards gegrom om puin en as.

Ik weet wel dit is navertellen wat
in krant en film ons reeds werd doorgezonden
van Skoplje, dat de aarde van zich stiet.

Maar wat ik nader zeggen wil is, dat
de mens 't orgaan mist dat hem God aankondde
in 't toornen van de winden door het riet.