Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 69]

Jan H. de Groot
Bij de dorpspomp

Twee vrouwen kwamen langzaam aangelopen.
Het uur was heet tegen de avondstond.
Zij droegen kruiken met een tuiten mond,
hun zwarte jakken tot het borstbeen open.

Zij spraken niet. Alleen toen er een hond
op buik en poten nader was gekropen
zei een: ‘zijn ogen zijn met bloed doorlopen’.
Maar de ander zweeg, alsof ze 't niet verstond.

De jongste trok de zwengel naar omhoog
en dacht hem zwaar omneer te zullen drukken
maar hij viel dol en piepend uit zijn boog.

En toen de ander radeloos in rukken,
de zwengel knarsend op en neer bewoog,
sprong plots'ling in de kop 't scharnier aan stukken.