Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 54]

P. van Amstel
Aan- en afrijden

II

ze zijn doodstil
denneappels en bosbessen
niemand die anders wil

het grote woord
ligt hier al stil
nog nooit gehoord

dit is de overkant
van ons spreken
per dissonant

dit is een liefdeslied
dat het erbij
liet

stil is een stamwoord
in het bos
het kent geen akkoord

IV

ik ga er buiten om
langs binnenwegen nader
tot ik er bijna kom
ben ik de dader
waar het om begon?

bijna dan ben ik steen-
koud en ik bid
bijgelovig en geen
mens meer dan dit
hard stuk alleen

zo ben ik weg
kom mij dan maar eens tegen
want ik weerleg
elk levensteken
keihard en ongerijmd

[p. 55]

VIII

twee imitatieogen
keken naar mij:
(ik ben versteend
blijkbaar)
o jij fossiel

raak mij niet aan
hoort er niet bij
ik glijd van hand
tot hand

oeroud lig ik
verkocht te worden
ben ik er nog?

X

dood was de straatweg
zwarte slang
stil de lantaarns
vreselijk bang
zag ik naderen   stuk

met een ruk

wist ik het laatste nieuws
de kruk   kruk
is weg de deur voorgoed
dicht:
wij zijn alleen

daardoor nog niet gesticht