Ontmoeting. Jaargang 17

[p. 51]

Wim Pendrecht
Voor zonnebloemen naar Vincent

I

voor zonnebloemen moet je naar Vincent
vlammen sloegen uit zijn penselen
kroonbladen stegen naar zijn hoofd
hij maakte ze kelkbewust

naar Vincent moet je dus
naar die gekwelde man Gods
met zijn credo van leven

wat zou ik bij Van Gogh
nog?
een ontoereikende pen
ongeduldig papier
heb ik hier
ik ben
niet bij stem
om die bloemen
te benoemen

II

zo'n bloem of bv. een vrouw
hetzelfde van binnenuit
het hart klopt wild in de keel
lachend strelend
omhelzen zij de zon
eb en vloed
huilt haar bloed
naar de maan
zij ademen zelfbewust
een plantaardig bestaan
een leven uit één stuk

mijn stem begeeft het daarom
de taal hangt halfdood uit mijn mond
want die bloem, die vrouw
drijven mij in het nauw

dat dient geheel mijn geluk