Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 154]

Nelleke Groenewegen

O, aarde
Je bent zoveel meer
Je hebt een gezicht van latent geluk.
Zolang al kan ik het niet meer uitleggen
- laat me maar los, aarde -
Ik zal bekennen en zwijgen
als alleen denken genoeg is:
dat alles zo is gebleven
dat alles zo is geworden,
het is al veel te veel
veel te weinig mijn schuld.
Er zijn geen advocaten, behalve die ene,
o, verlammend vergevende aarde
in jouw ellips cirkel ik omhoog.