Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 107]

Reinout Vreijling

Leven is hier zijn, dit stukje aarde voelen
weten denken, is dit uur tot een kasteel
verbouwen, om als met een vuurwerk vlammend
er mee 's nachts de hemel te verlichten, maar ook
de tentakels van het denken ver naar voren
zenden, 't coördinaat-systeem ontcijferen
om kaart te kunnen lezen, weten waar morgen
overnacht zal worden en de weg markeren,
paden openhakken, is met handen tasten
en met geigertellers speuren naar verborgen
aders, is in de bedding van de beek soms
goud verborgen, stromen hier de onderaardse
bronnen, is het kristal in deze steen besloten...
is met heel ons wezen en ons weten voelen
het punt van uitgang en de afgelegde weg
weer construeren, te achterhalen wie onze
gidsen waren, wie toch onze kameraden,
die ons een eind weegs begeleidden of die
wij onderweg verloren en wie er schuilden
in de maskers, die wij op het feest ontmoetten...