Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 43]

José Boyens
Stembiljet

De maan vraagt dringend
mij even te mogen spreken
onder vier ogen.

Ik zoek zakelijk in mijn kaartsysteem
naar onze betrekkingen tot dusver.

En vind
dat ik nog altijd
het blanko gestemd heb
van de pappenheimers.

Op doorreis
binnen de blauwe wanden
van de kosmische vaas nacht
neemt hij op de
gereserveerde plaats
tegenover mijn ruit
even langer
het blad van zijn mond;
reikt mij vervolgens
ex cathedra
een nieuw stembiljet.

Dan drijft hij,
gele gong,
op hartslag verder.

Nu moet ik rode kleur bekennen.
Ik dacht
dat ik een reiziger van ras was.