Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 24]

Anton Ent

met stukadoorshanden
de hemel bestrijken
geen houvast vinden
aan sterren

verbergen het hoofd
in de schoot van de allerliefste
bemerken
haar huid is woestijn
haar stem ijsscherpe wind

gebogen staan in
oneindige lichtkramp
weten
ik kan mijn hoofd
nog leggen op een woord