Ontmoeting. Jaargang 16

[p. 9]

Murk A.J. Popma
Poëzie (trapsgewijs)

Beelden, bij wijze van spreken,

in woorden ondergebracht;

twee lichamen, taal en teken

slapende onder één dak.

De horizon oplichten,

kijken wat er achter zit:

de toekomst heeft een gezicht en

het is afgrijselijk wit.

En dan de plaats bepalen,

schreeuwen vanaf je kist,

staan tussen teken en taal en

weten wat je al wist:

Gods lichaam wordt niet meer beter,

de dominees blijven betaald,

de brieven van de profeten

zijn, post restante, nooit afgehaald.