Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 263]

Fem Rutke
En wat de kinderen vermoeden

Ik heb in vertrouwen de dooi
verward
met de wilde verdoving,
en muziek
met het simpele ritme
van taal.

(gedachten als schepen
verdwenen in uitzicht,
gedachten als minnaars
kussen mij)

Ik heb verwisseld
het blanke verdragen
met raken van geslaagd effekt,
de strelingen van zachte stemmen
met zorgen, boerse meesterhanden:

verliefdheid met de harde liefde.

Ik was een grage harmonie.
Ik werd een tussentoonse onrust.
Men is (ik ben) in harde trouw

een macht
(geen wezenlijk verstrooien)
en wat de kinderen vermoeden:
keihard en scherp is
edelsteen.