Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 262]

Fem Rutke
Tijdsbeeld dat nog niet verjaard is

Er is geen spraakklank over aarde
in kleine harten ingegaan
die niet van hemelen getuigde.
Maar ook het grote
mensenhart
vraagt ruimte
voor zijn kuur van leeflicht.

De mond in adem
hapt zich groot:
onmacht in schitterende kleuren
is wat het hoofd zijn fierheid geeft.
Zich strekkend in een rechtuit sterven

gaat soms een onderdaan hem voor.
Een vrouw verpleegt zijn laatste wonden.
De koning zet de harpen aan.
De zangers zingen snel verlammend.

Er vaart vernedering
in het galjoen
van oud-geallieerden.