Ontmoeting. Jaargang 15

[p. 140]

Elisabeth Cheixaou
Heimwee naar Holland

Het breekt in 't zinloze geluid
der staartmees schril-eentonig uit.

Het siddert in een stervend blad
dat zon en zomer heeft gehad.

Het grauwt in de verziekte hond
geketend aan zijn meter grond.

Het ritselt in de hagedis
die wegflitst in de duisternis.

Het sluiert alles, hangt als wolk
in 't vochtdal van het vreemde volk.