Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 300]

Nora Petit

dat wij onder de hemel een huis bouwden
wij sliepen daar toegewijd
en vouwden ons klein in het nest
de tijd viel ons toe als een vrucht
winter of zomer het gaf er niet om
welk spoor lieten wij na in elkaar
het woorddiepe het terstond afrekenende
altijd de trompetten de herauten
altijd de pauken de wolken
het voorhoofd brandend van ijver
de één voor de ander en niet andersom