Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 178]

Guillaume van der Graft
Uit het sanatorium

Aan Gabriël Smit

Op een achtermiddag in de winter
zal ik lopen langs de Nieuwe Zijds
tussen Het Parool en het paleis
en ik schuif bij Scheltema naar binnen,

om vier uur zowat wanneer de glazen
vuurkolommen zijn onder de wolk
en wijzelf een uitverkoren volk
wandelend in een woestijn van dwazen,

Gabriël, dan zullen wij daarbinnen
waar het zeer terecht geen ‘Beth-El’ heet,
als twee engelen tersluiks verkleed
weer die ladder op en neer beklimmen

die staat opgericht tegen de maan,
Ik geloof zeggen en wij geloven,
poëzie drinken in kleine strofen,
een vloeibare taal van Kanaän.

Nergens kan men zo het land verbloemen,
zelfs niet aan de huiselijke haard,
met Origenes en Kierkegaard,
met genever en Pascal en Newman.

Laren, 1960.