Ontmoeting. Jaargang 14

[p. 163]

J.W. Schulte Nordholt
Jezus

Wat zeg ik nog, als ik Jezus zeg,
die lieve, zachte, verschrikkelijke naam,
die mij geleerd is? waarom? ik leg
de hand daarmee op het hart, ik schaam

mij voor mijzelf, maar weet niet waarom,
het is een gevoel dat mij is geleerd,
een woord, een naam naar binnen gekeerd,
een mooie naam, Here Jezus kom

en zo, en de gloed der verbeelding
liep mij dan warm door het gezicht,
en nog wel, het is iets als een streling

van een herfstig zonlicht,
en iets als de wanhopige pijn
waarvoor de wereld goed zou zijn.