Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 335]

Jaap Zijlstra
Noachen wij

Dat deed de deur dicht
van de ark
zij aten, zij dronken, zij trouwden
zij deden gewoon
of God er niet was

toen is Gods water
over Gods akker gelopen
God schreide hete tranen
tot de aarde er koud van werd

maar na verloop
van water en tijd
is vast komen te staan
op de Ararat
dat God weer een open deur geeft
en boven dien een boog
met als doelwit de hemel

zo werden Noach en wij
in de ruimte gesteld

Het is van de laatste dagen
dat de mensen weer gewoon doen
gewoon doen
of God er niet is

zij komen ons aan boord
met rake vragen
en wij slaan de plank vaak mis

maar dit moet gezegd worden
God heeft zelf
de hand aan de balk geslagen
het is volbracht

laten wij niet meer zagen

[p. 336]

 

laten wij meer en meer zingen

 

laten wij scheep gaan met God

 

 

 

de Duif is uitgelaten

 

van vreugde

 

de wind waait

 

waarheen Zij wil

 

de koers staat vast

 

er staat geschreven

 

 

 

o wonderlijk Woord van God

 

wij hebben nog veel voor de boeg