Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 204]

Theo van Roon
Invalide

Hoog boven de avond zweeft
de grijze violist legato
gaan zijn voeten tastend
langs de lucht.

Snarendruppels vallen van de strijkstok
glijden omlaag
langs paden licht
glimlachende sonate.

Maar de mensen kunnen het niet horen
dofgeslagen zijn
hun trommelvliezen en
gelaten legt de nacht zich neer.