Ontmoeting. Jaargang 13

[p. 137]

Bergman
Het uur 0

mijn handen zeggen
niet veel
mijn voeten praten
nog minder
klaagzangen hangen
mij uit de keel
ik ben het woord
dat ik verhinder

de laatste zin
ben ik te boven
de eerste heb ik
niet gehoord
want ik bemin
zonder geloven
ik ga vooruit
en kom niet voort

ik ben op reis
en nooit vertrokken
ik zing het lied
dat ik niet ken
vergeefs de tijd
die ik berokken
en dat ik leef
die ik niet ben