Ontmoeting. Jaargang 12

[p. 178]

Jan H. de Groot
Herfstblad en Don Quichote

Ik zag u bij mijn stam aan deze tafel zitten
wat achteruit gezakt de voeten uit elkaar.
Twee holle, zwarte gaten staarden roerloos naar
drie pruimedanten op een bord met dertien pitten.

Uw Rosinante viel tegen zijn huid en haar
en ik liet los van liefde, dwaalde op uw witte
uw knekelwitte hand die mij wilde bezitten
en ik werd eerlijk goud onder uw grijpgebaar.

Het was zo stil dat 't knappen van uw onderkaak
een schot leek en ziedaar het schot was zeldzaam raak
uw hart brak toen 't geluk u in de wacht wou slepen.

De wind der molentocht jaagt mij nu over 't braak
hoogland van uw verlangen, zonder kraak of smaak
en voorbestemd om vruchteloos naar u te dwepen.