Ontmoeting. Jaargang 10

[p. 231]

Frank Daen

Dit is een aandenken
ik heb het goede van je meegenomen
en bewaard als een brief in de gevangenis
nu kan ik het geluk lezen
als ik alleen ben

de kleine schepen waarmee ik speelde
de grote waarmee ik zeilen leerde
de machtige die met mij de oceanen overstaken
heb ik achter mij verbrand
zolang verder gaan een terugkeer betekent
wil ik op deze plaats blijven
en de tijd liefhebben

ik ben in de nacht
van de donkere brug langs de hemel gevallen
tot op de bodem van het verstand
en herkende de tweede dood

dit aandenken is mij zeer lief geworden
wel beproef ik nog redenerend
de vlakverdeling tot perspectief te verheffen
maar blij en rustig
lees ik de brief van de tijd
alsof ik in een kooi geboren was.