Ontmoeting. Jaargang 9

[p. 343]

Marius Goedhart
Molens

Glorieuze molens malen
Silhouetten van dravende paarden
Het wentelend licht het zonnelied
En witte wolken van liefde
En woelend geluk het water

Molens zijn vertikale wezens
Grote profeten die tegen zonsondergang
Kwistig strooien met idealen

De hofkamp

De lucht is zo eenvoudig opgebouwd
Uit een bolle blauwe spiegel vol
Ouwe witte wandelaars
De wilgen staan rustig met elkaar te praten
Schouder aan schouder, zonder haat
De landen liggen stralend en trillend in groen vuur
Daarin stoeien en draven goedhartige dieren
De wind strijkt teder en verbaasd
Langs de muur van de kleine boerderij

Dan verschijnt, blond als het hoog opgetaste hooi
Een vrouw, lachend en blij in de open deur
Van haar schouders en juichende handen
Vliegen vrolijk klapwiekende vogels
Aan haar voeten schrijdt waardig
Een feestelijke haan

Bevende klokken luiden
En de gele trom van de zon
Slaat een bolrond lied van licht in de dag