Ontmoeting. Jaargang 9

[p. 323]

Frank Daen
Doeng Ting meer

Naar Doe Foe

Als ze vertelden van het grote Doeng Ting meer
deinde mijn hart op de golven van verlangen
maar nu ik zelf sta
op de toren van Jo-Jang
is mijn verwondering groter dan de waterspiegel

de landen Woe en Tsjoe door nevels overspoeld
en de kleurige treden der golven
oplopend in de avondhemel

ik zie het heelal in nevels rusten
en overgaan in de tijd.

Jang'tse

Langs de voeten der hooghartige rotsen
springt het water de poorten der duizend bochten in
vonken spattend

jonken glijden geluidloos
tussen de in blokken gesleepte aken

als danseressen balanceren
de waaibomen halfhoog de helling
waar de vaan van de dorpsherberg
lusteloos wappert
en scherp kaatst het driftig
gekraai van Joenanse haantjes