Ontmoeting. Jaargang 9

[p. 242]

Marinus A. den Braber
Gedicht aan Rembrandt

Spiegel jezelf in het water
van de Rozengracht,
het is nu de eeuwen later,
die je dacht.

Over je bitt're voetsporen
groeit welig gras,
buig gerust naar voren
over 't vloeibaar glas.

De tijd dreef buitenstbinnen,
een betrapt kind,
je vals beeld, gescheurd linnen,
achter de wind,

heeft eind'lijk in 't water getrokken
je ware gezicht,
omspeeld met je eigen vlokken
onsterf'lijk licht.

Oud zeer is nu weggeveegd
op je palet,
boven een vis beweegt
je juist portret.

Het is al de eeuwen later,
die je dacht,
spiegel je trots in het water
van de Rozengracht.