Ontmoeting. Jaargang 7

[p. 162]

C. Vermeer
O, lied te zijn van de Heer

O, lied te zijn van de Heer,
een breed en vloeiend stromen,
de ruising van zijn komen
te worden en dan niet meer
dan duizlend opgenomen
te zijn in de stuwende vloed
van eeuwen her vernomen
liedren, de zingende stoet
van beurtzingende bruiloftsreien
die uittrekken Hem tegemoet.

En beurtzang te zijn, het vloeien
heengolvend van Hem naar mij;
in rankend blij-zijn het stoeien
van woord en antwoord te zijn,
spel van het sneeuwblank bloeien
van een hemels waaiende Mei.

En zingend te wezen en zingend
aarde en hemel te zijn,
in lenig dansen verspringend
verzinken in de pijn
van zijn woord in verrukking te dragen
en het stamelend antwoord te wagen,
op zijn kust uitgolvend te zijn.

En branding te zijn, uitspattend
in fonklende droppel de sprong
te wagen in 't onomvatte
vol hunkering dat Hij mij vond;
vervuld te worden van branden
en zijn een felle vonk
die trillend van laatst bevatten
in zijn onmetelijk licht verzonk.