Ontmoeting. Jaargang 7

[p. 35]

G. Pleiter
Terug

Het licht verrimpelde de sloten
en in de bomen regende de zon,
over een wijder water zwierven nog
de grote vogels en de boten.

Moe van het lopen en het kijken,
moe van de zon en van de warme wind,
moest ik tenslotte wel de plek bereiken
die ieder eenmaal in het leven vindt:

ik lag weer bij het gras en bij de bloemen
en voelde weer de warmte van de grond;
en in de zon een blinken en een zoemen:
zingend en blij dreven insecten rond.

Moe van 't ontkennen en het ondervinden
moe van het praten en het horen,
moest ik tenslotte wel de plek hervinden
en er was niets veranderd of verloren.