Ontmoeting. Jaargang 5

[p. 361]

[Ontmoeting 1951, nummer 10-11]

Lidy van Eijsselsteijn
God, ik wilde, mijn lied zou zijn...

God, ik wilde, mijn lied zou, des daags,
zijn als van de vogel buiten,
speels en vrolijk, een tedere
kwinkeling in Uw oor.
En des nachts: als de stem van de stroom
in de bergen, die fluistert in 't duister,
klank, die verloren schijnt,
maar tot U dringt elk zingen door...

En het lied, dat naar U steeg,
zou van Uzelve spreken,
Uw hand ware het nest
waar de vogel keren mocht,
wanneer hij, opgevlogen,
zong of hem 't hart zou breken
van vreugde, en Uw open hand
wachtte na elke tocht -

En des nachts, als de stroom Uw naam
ruisend riep door de dalen
waart Gij de diepe wel
waaraan zij verrukt ontsteeg.
God, die Uw zangers roept
te zingen in talloze talen
laat des daags als de vogel mij zijn,
des nachts: een zingende beek...