Ontmoeting. Jaargang 5

[p. 319]

Hieke Maria de Jong
De toneelspeler

Dien ik verbeeld, heb ik eerst niet gevreesd;
geschapen uit de stof van onze geest,
naar onze overeenkomst en ons beeld
was hij zichzelf, maar lichaamloos bedeeld.

Ik heb hem niet gekend en niet gevreesd.
Meer dan een schaduw was hij niet geweest,
een die bewoog als ik hem leven liet.
Ik wist van zijn verborgen machten niet,

tot 'k hem ontmoette en waarnam, plots verward
dezelfde in- en uitgang van ons hart
en wist, dat hij zich in mijn lijf verstak
en met mijn stem zijn eigen woorden sprak,

dat het verlangen in hem was gerezen
aan die hem had gemaakt gelijk te wezen,
zijn naakt zichzelf met vlees en bloed te dekken,
een stem te hebben en zijn rug te strekken.

En ik, reeds later midden in de stad
mijn eigen ik niet teruggevonden had,
en worstelend zocht en hoorde hoe een zachte
en triomfante stem hees in mij lachte.