Ontmoeting. Jaargang 2

[p. 436]

Lidy van Eijsselsteijn
De beek

Gij zijt de Zee. Van alle streken
stroomen rivieren in U uit.
Soms, in de nachten, als de weekere
winden aan mijn spiegel breken
hoor ik, verrukt, Uw ver geluid -

Dan barst een heimwee in mij uit,
als op het eerste lenteteeken,
zwellend en schuimend, hoog en luid..
Maar in den dag, in kleine kreken
vermoeid verzandend, vloei ik uit.

De weg tot U is eindeloos.
slechts voet voor voet mag ik die weten.
Stroomend langs woud en wilde roos
kan nimmer ik Uw stem vergeten -
O eeuwig heimwee naar Uw schoot!