Ontmoeting. Jaargang 2

[p. 291]

W.S. Noordhout
Weerzien

Wij hebben eens als kind'ren leren zingen
op school - ik zat toen in de tweede rij. -
Wij zien elkander zalig weer en wij,
wij scheiden nimmermeer, o vreemde dingen.
Ik stelde me dan voor hoe eng'lenkringen
stonden rondom de gouden troon en jij
en ik in witte klederen erbij
en band in band, o eerste mijmeringen.

Jij bent nu met die jongen van de bakker
jaren getrouwd en ik hier in de stad.
Ik zal je wel nooit weerzien, maar ik bad
als kind je lief. Liefste van nu, mijn leven
wordt zelfs aan ons een weerzien ooit gegeven
wanneer wij opstaan uit de dodenakker?