Ontwaking & Nieuw Leven. Nieuwe reeks. Jaargang 10

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 38]

Wat nu...?

Gedronken is de wijn, verdwenen zijn de gasten,
Ik wankel door de zaal en moet in 't duister tasten,
De laatste treurviool klaagt zacht en week om U,
De kransen liggen slap; de morgen daagt, - wat nu?

Gedoofd is alle pracht, verlaten zijn de zalen,
Het zilver blinkt niet meer, hol staren de bokalen,
De laatste rouwkaars kwijnt en draalt en treurt om U,
Een kille tochtvlaag waait; de morgen daagt, - wat nu?

De lach is arm geschrijnd, verdorven zijn de geuren,
De morgenwind beweegt de klepperende deuren,
De laatste en roodste bloem verflenst en beurt voor U,
Haar zieke derenis; de morgen daagt, - wat nu?

De lucht grauwt door de spleet der hooggewelfde bogen,
Het gore morgenlicht vervuilt de grijze togen,
Een late, bleeke ster draagt heugenis van U,
Het feest eindde in verdriet; de morgen daagt, - wat nu?

Jan. 1909.
G. VAN DER LEEUW.