Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 9

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 128]

Avond in het bosch

Het avondt in het bosch, de rust beheerscht de boomen,
De koele voorjaarswind gaat klagelijk en zacht,
Het licht vergaat alom, verw onnen door den nacht,
Die dóór de stammen weeft zijn nevelige droomen.

Het uur der scheemring wijkt, de duisternissen komen,
Geheel het bosch vervloeit in dezer oppermacht -
De boomen schimmig staan, wan hopig als de klacht
Die in haar rijen toeft, gedragen op de doomen.

Hoe tragisch gaat de klacht der boomen door den avend
En vaart haar siddering door mijn beangst gemoed;
Ontástbaar, kil als dood, omvat den stammenstoet
Het duisterend geweld, wat leven had begravend.

Verlaten wereld, die den dageraad verbeidt,
Zóó ligt het woud nu, vol van geur der eeuwigheid.

Herman de Schutter.