Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 7

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 270]

Liedjes van Opstand

De Wevers
Van Heinrich Heine

Geen traan bevochtigt hun oogenranden;
Zij zitten ter weefstoel met klapprende tanden:
‘Duitschland, wij weven uw lijkendoek,
Wij weven daarin den drievoudigen vloek, -

Wij weven, wij weven!

Een vloek voor den God, tot wien rezen ons beden,
Wanneer wij in Winter den hongersnood leden;
Wij droegen vergeefs nog de hoop in het hart;
Hij heeft ons begekt en gefopt en gesart, -

Wij weven, wij weven!

Een vloek voor den koning, den koning der rijken,
Door wien wij ellende niet konden ontwijken,
Die geen enkelen penning ons overliet,
En thans, gelijk honden, ons nederschiet, -

Wij weven, wij weven!

Een vloek voor het valsche vaderland,
Waar enkel gedijen smaad en schand,
Waar iedere bloeme wordt geknakt,
In vuilnis al dieper en dieper zakt, -

Wij weven, wij weven!

[p. 271]

 

Het weefspoel vliegt met krakende kracht,

 

Wij weven naarstig bij dag en bij nacht,

 

Oud-Duitschland wij weven uw lijnwaden doek,

 

Wij weven daarin den drievoudigen vloek, -

 

Wij weven, wij weven!’

Anarchie
(John Henry Mackay)

Immer versmaad, vervloekt, - begrepen niet,
Zijt gij de schrik van dezen tijd geworden.
Wanorde, roepen zij, dat ge bediedt,
En louter kamp en nimmer-eindend moorden.

O laat ze schreeuwen! - Hij, die niet begeert
De waarheid in een eerlijk woord te vinden,
Heeft ook der woorden rechten zin verleerd;
Hij zal een blinde blijven onder blinden.

Gij echter, woord, zoo klaar, zoo sterk, zoo rein,
Dat alles zegt waarheen ik rustloos haakte,
Ik geef aan u de toekomst! - Zij is dijn,
Wen ieder, eindelijk, tot zich-zelf ontwaakte!

Komt zij bij zonnenblik? - bij stormgegil?
Ik weet het niet... doch zij komt zonder vreezen...
‘Ik ben een anarchist!’ - ‘Waarom?’ - ‘Ik wil
Niet heerschen, echter ook beheerscht niet wezen!’ -

Siska van Daelen.