Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 6

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 413]

Sonnet

Waarom, mijn vriend, zie ik u thans ontmoedigd,
Waarom, voor 't eerst, rees twijfel in uw hart,
En op uw voorhoofd, kalm en als geheiligd
Door diep geloof, die rimpel van de smart?

Wel zien we thans veel vroegre dingen zwart,
Die, rein en hel, geprezen en gehuldigd
Eens konden zijn, wel is de grond verhard
Waarop wij gaan, de lucht méer overweldigd.

Doch twijfel niet, zoo in uw eigen ziele
Die groote zee van schoonheid nog beweegt,
Zoolang gij-zelf ter hoogte waar ge steegt
Nog blijven kunt, schoon andren nedervielen.

Streef moedig voort, door eigen macht bewogen.
Wie op zich-zelf betrouwt, werd nooit bedrogen.

Siska van Daelen.