Ontwaking. Nieuwe reeks. Jaargang 6

Maandschrift voor sociologie, kunst en wetenschap

[p. 26]

Lente

Hoe schoon was uw ontwaken,
Hoe heerlijk was de dag,
Hoe roerend al de vreugde
Die op uw lippen lag;
De zonne zat in 't loover
En dingelde in 't groen,
Het was een meien morgend
Een blijen zonnezoen.

Hoe schoon was uw ontwaken;
Met liefelijk gebaar
Uw blanke handjes doken
In 't blonde golvend haar,
Uw beide armpjes reikten
Gestrengeld naar omhoog,
En deinend uwen boezem
Verrukkelijk bewoog.

Toen heb ik u gesproken
Van wat er in mijn hert,
Van wat er in mijn ziele
Zoo vaak gezongen werd;
En tederlijkjes lachtet
En plooidet gij uw mond,
Het was een meien uchtend
Een blijen morgendstond.

[p. 27]

 

Daar buiten in de twijgen

 

De merelaere zong,

 

Daar buiten in de kruinen

 

De gouden zonne schong,

 

Daar buiten was het lente

 

En scheen het al zoo wijd,

 

Een enkele omhelzing

 

Een groote heerlijkheid!

 

 

 

Oscar Six.