Ons Erfdeel. Jaargang 54

[p. 50]

Maurice Maeterlinck

Serre chaude

Ô serre au milieu des forêts!
Et vos portes à jamais closes!
Et tout ce qu'il y a sous votre coupole!
Et sous mon âme en vos analogies!

Les pensées d'une princesse qui a faim,
L'ennui d'un matelot dans le désert,
Une musique de cuivre aux fenêtres des incurables.

Allez aux angles les plus tièdes!
On dirait une femme évanouie un jour de moisson;
Il y a des postillons dans la cour de l'hospice;
Au loin, passe un chasseur d'élans, devenu infirmier.

Examinez au clair de lune!
(Oh rien n'y est à sa place!)
On dirait une folle devant les juges,
Un navire de guerre à pleines voiles sur un canal,
Des oiseaux de nuit sur des lys,
Un glas vers midi,
(Là-bas sous ces cloches!)
Une étape de malades dans la prairie,
Une odeur d'éther un jour de soleil.

Mon Dieu! Mon Dieu! quand aurons-nous la pluie,
Et la neige et le vent dans la serre!

[p. 51]

Broeikas

O kweekkas te midden van de wouden!
En uw deuren voor immer dicht!
En al wat broeit onder uw koepel!
En onder mijn ziel in uw gelijkenissen!

De gedachten van een hongerende prinses,
De weerzin van een matroos in de woestijn,
Kopermuziek langs ramen van ongeneeslijken.

Ga naar de zwoelste hoeken!
Je denkt aan een vrouw die op een oogstdag bezwijmt;
Er staan postiljons op het binnenhof van het gasthuis;
Ver weg een elandenjager die nu verpleger is.

Kijk scherp toe bij maneschijn!
(Ach, niets is er op zijn plaats!)
Je denkt aan een zottin voor de rechters,
Een oorlogsschip met bolle zeilen op een vaart,
Nachtvogels op lelies,
Een doodsklok 's middags,
(Ginds onder die stolpen!)
Een halte voor zieken op de weide,
Een geur van ether op een zonnige dag.

God! God! Wanneer krijgen we regen,
En sneeuw en wind in de broeikas!

(vertaald door Stefaan van den Bremt)