Ons Erfdeel. Jaargang 51

[p. 4]

[Nummer 1]

Boven het strand het asfalt

Wij leefden bij brood en Rimbaud
In ascetische burgersalons.
Leonard Nolens, Bres III, 9.

In 2008 vieren we de veertigste verjaardag van mei '68. Wat was ‘mei '68’ nu precies? Strand werd vanonder het asfalt vandaan gehaald; het was even verboden te verbieden en de verbeelding kwam aan de macht. Dat is de romantiek.

Natuurlijk zijn die maand en dat jaar maar een pars pro toto voor de breuk die de jaren zestig betekenden in het Westen. Ook in de Lage Landen hebben zich in die periode grote maatschappelijke veranderingen voltrokken. De wereld werd groter en het individu ontvoogdde zich meer en meer. Autoriteiten die onaantastbaar leken, werden aan het wankelen gebracht. De mensen maakten meer eigen keuzes. Ze eisten van hun politici een directere, doorzichtigere vorm van democratie. De verzuiling werd afgebouwd. Al deze veranderingen werken tot op vandaag door.

Veertig jaar na datum begint er ook kritiek te klinken op de erfenis van ‘mei '68’: men heeft het daarin over doorgeschoten individualisering en consumentisme dat de leegte heeft opgevuld, achtergelaten na het vrolijk neerhalen van allerlei kapellen, muren en beschotten. De rebellen van toen zijn nu zelf establishment geworden. Er is meer asfalt dan ooit, het strand is bijwijlen een moeras, er zijn nog altijd verboden en de verbeelding kwam niet aan de macht.

De redactie van Ons Erfdeel wil in 2008 in elk van de vier afleveringen van het blad reflecteren op de erfenissen van die breuk in de jaren zestig. Die erfenissen zullen hier teruggebracht worden tot vier: de internationalisering van de blik, de ontzuiling op levensbeschouwelijk vlak, de afbraak van autoriteit en de eis tot een transparante politiek. Wat vandaag met die erfenissen is gebeurd, lijkt vaak iets anders te zijn dan wat ermee bedoeld werd in de jaren zestig. Zo heeft Piet de Rooy het in zijn bijdrage aan

[p. 5]

dit nummer over de internationalisering van de blik over een familielid dat graag en vaak naar Thailand gaat maar zich bedreigd voelt in Amsterdam.

*

Het huis dat dit blad uitgeeft, zit ook na het vijftigste jaar niet stil. Sinds eind 2007 zijn, dankzij een subsidie van de Nederlandse Taalunie, de bibliografische archieven van alle publicaties van Ons Erfdeel vzw uitgegeven vanaf 1957, compleet. Alle artikelen die ooit verschenen zijn in een van onze bladen of jaarboeken zijn nu op te sporen met een simpele klik. U vindt de verwijzing op onze website www.onserfdeel.be of www.onserfdeel.nl bij ‘Zoeken in archieven’.

Op dit ogenblik bestaat de Ons Erfdeel Blog, de digitale aanvulling op dit tijdschrift, iets meer dan een jaar. In 2007 verschenen op onserfdeel.blogspot.com vierhonderd berichten. Speciale aandacht wordt besteed aan projecten en producties waarin Vlamingen en Nederlanden samenwerken en aan de Lage Landen in het buitenland. Wij zijn dit jaar ook begonnen met een Franstalige (revueseptentrion.blogspot.com) en een Engelstalige blog (thelowcountries.blogspot.com). Ook deze blogs zijn opgezet als digitale aanvullingen bij ons Franstalige blad Septentrion en ons Engelstalige jaarboek The Low Countries. Hetzelfde geldt voor de tweetalige blog dfnlpbf.blogspot.com, een aanvulling bij het jaarboek De Franse Nederlanden-Les Pays-Bas Français.

Dat Brussel de Gordiaanse knoop is van de Belgische staat, hoeft geen betoog. En dat die onder druk staat, evenmin. Daarom zullen wij ons in deze jaargang buigen over scenario's voor Brussel. In het mei-nummer zal Els Witte, historica en voormalig rector van de Vrije Universiteit van Brussel, stelling nemen in dit belangrijke debat dat mede over de toekomst van België zal beslissen. Op 12 september 2008 zal Philippe Van Parijs, verbonden aan de Université Catholique de Louvain, erop reageren in de Solvaybibliotheek in Brussel tijdens de derde Ons Erfdeellezing.

In september komt ook Het Grote Rivierenboek/Ces fleuves qui nous unissent uit, waarin vier rivieren en stromen (Schelde, Maas, IJzer en Leie) worden afgereisd van bron tot monding. De mee meanderende reisreportages worden aangevuld met een literaire bloemlezing, een stroom van woorden over deze rivieren.

Wij hopen u ook in deze jaargang een dubbelgesprek te kunnen brengen met een indrukwekkend broederpaar, David en Gerrit Kouwenaar, een schilder en een dichter. Zij waren jong in de Tweede Wereldoorlog. Hun kunst heeft hen veerkrachtig gehouden. Wij hopen dat ook te blijven. Ook in deze eenenvijftigste jaargang mag u veel van ons verwachten.

Luc Devoldere, Hoofdredacteur